www.Walkowice.pl

Witam!
Niestety dopiero dzisiaj trafiłem na tą stronę. W Walkowicach spędzałem wszystkie wakacje u mojej rodziny./ Piatkowie numer 23. Niestety na zdjęciach rozpoznaję tylko osoby ze zdjęć archiwalnych ze święcenia kaplicy. Inne osoby kojarzę, ale to mogą być dzieci. Odnośnie boiska przy świetlicy, to pamiętam, pierwsze było asfaltowe. W miejscach, gdzie zbierały się kałuże to zostały wywiercone otwory, żeby woda spływała. Ostatnio byłem około półtora roku temu u rodziny. Niestety braki czasowe nie pozwalają na częstsze wizyty. Państwo Gacków kojarzę, czasami była potrzeba pomocy pielęgniarskiej. Dziękuję bardzo za stronkę. Jeszcze dodatek, w poprzednich latach zawsze przyjeżdżałem jesienią do Walkowic
na grzyby, bo tam zawsze były.
dziękuję bardzo

Dzień dobry i pozdrowienia dla prowadzących niniejszą stronę jak również dla mieszkańców Walkowic.
Zamierzam poznać Walkowice tą piękną miejscowość, bo w Walkowicach w roku 1870 we wrześniu urodziła się moja babcia, która z domu nazywała się Leokadia Wylegała a wyszła za mąż za Alberta Geske a ojcem Leokadii był Józef Wylegała a mamą Justyna z domu Just.
Stanisław Geske

Bardzo się cieszymy że jest strona Walkowic. Moja mamą Irena Leśna mieszkała tu w latach 1932 - 1938. Wincenty Ratajczak mój dziadek był funkcjonariuszem Straży Granicznej. Mieszkał u Nikodema Rybarczyka, o którym wspominacie w historii wioski. Przez długie lata wymieniano życzenia świąteczne
Mamą Irena z Ratajczakow wspomina często Walkowice. Kiedyś nawet byliśmy tam. Pamięta poświęcenie krzyża na cmentarzu w roku 1932 - 33?. Z lat 30. Pamięta sklep u Wagnera. Przez rok chodzila do szkoły. Pamięta tego nauczyciela, który zginął. Jej rodzice z nim sprzyjali. Ja znam księdza Ranke proboszcza z Kruszewa, który chyba obsługuje kaplicę w Walkowicach. Pozdrawiam Irena Kuczynska

Super stronka, mam nadzieję że w tym roku pogoda dopisze i bedę mógł zabrać żonkę i córkę na muradyny do rodzinnej miejscowości..... pozdrowienia dla wszystkich mieszkańców i administratora.... tęskno mi za tą moją kochaną dziurą tyle wspomnień ach.............

Witam serdecznie,
Jestem wdzięczna za to, że prowadzicie taką stronę. Mieszkam dość daleko ale moje korzenie wywodzą się z Walkowic. Tu urodził się mój pradziadek i dzięki Wam - choć wirtualnie - mogę poznać to miejsce i poczytać o historii.
Jeśli odwiedza to miejsce ktoś z Walkowic o nazwisku Wylegała bardzo proszę o kontakt.
Pozdrawiam serdecznie
Agnieszka

Od ponad trzydzistu lat mieszkam w Stanach ,ale w mlodosci ,lata 60-te i 70-te przebywalem u mojej babci i dziadka w Walkowicach w kazde moje wakacje.Wraz z rodzicami mieszkalem wtedy w Poznaniu. Apolonia i Klemens Derek to moi dziadkowie. Niestety Oni juz dawno odeszli ,ale z pewnoscia starsi mieszkancy Walkowic ich pamietaja ..Bardzo wzruszyla mnie ta strona ,bo myslalem ze nigdy juz nie uslysze o Walkowicach,i o tym co tam sie dzieje.Moze ktos muglby napisac mi cos o mojej ukochanej wiosce z moich lat mlodosci. Bardzo dziekuje

Chciałabym serdecznie podziękować Pani Ewie Miler za ugoszczenie w sobotę 13.09 licznych uczestników rajdu rowerowego na obiekcie Śluzy nr 13 w Walkowicach i opowiedzenie im ciekawostek zwiazanych z tym miejscem - organizator Monika Serafinowska
Informuję, ze relację z sobotniej imprezy umieszczam na stronie ośrodka Trzy Stawy (Kadłubek) na Facebook

Witam serdecznie, chciałabym się dowiedzieć o której godz odbędzie się pasterka w Walkowicach? Nie mogłam uczestniczyć w niedzielnej mszy św., nie znalazłam również ogłoszeń na stronie parafii, dlatego postanowiłam napisać tutaj.
Z góry dziękuję i życzę Wesołych Świąt i szczęśliwego Nowego Roku !

Z OKAZJI DRUGICH URODZIN strony WALKOWIC SERDECZNIE POZDRAWIAM ADMINISTRATORA ORAZ WSZYSTKICH MIESZKAŃCÓW WALKOWIC.

Minęło czasu niewiele od pożegnania
z latem
Już kwiaty przekwitły, nadszedł czas
chryzantem
One wrażliwe i piękne, kosmate i
kolorowe
Wabią szczególnym wdziękiem, te żółte
i fioletowe
Znikły letnie kwiaty. Nadeszła jesień.
To wiemy
Łzy smutku żłobią twarze. Wokoło
chryzantemy.
Liście spadają cicho te żółte i te
brązowe
Lecz kwitną chryzantemy białe
i fioletowe.
Codziennie ktoś odchodzi. Dziś ten, j
jutro tamten.
I na nas przyjdzie pora. Nadejdzie
czas chryzantem

Moje modlitwy wznoszę dzisiaj za dusze mych przedwcześnie zmarłych
koleżanek Zosi i Ani.
Z serdecznością wspominam także mych sąsiadów p. Cieślaków, Michalskich, Sowińskich, Wylegałów,Szyszków, Kozmów,
Krollów, Biskupów, Kruszewskich,
Piątków.
WIECZNE ODPOCZYWANIE RACZ IM
DAĆ PANIE