Od początku istnienia naszej Świetlicy co pewien czas wybieramy najsympatyczniejszą osobę. W tym roku także postanowiliśmy sprawdzić, kto cieszy się największą sympatią i zaufaniem. Przed przystąpieniem do głosowania postanowiliśmy urozmaicić naszą zabawę. Każde dziecko przyniosło swoje zdjęcie z czasu dzieciństwa. Po umieszczeniu zdjęć na tablicy naszym zadaniem było rozpoznanie, kto jest na zdjęciu. Zadanie okazało się bardzo miłe i dało nam wiele radości. Najwięcej dzieci rozpoznały Karolina i Agnieszka. Przez kilka dni można było oddawać głosy na ulubioną osobę. Okazało się, że najbardziej lubianymi osobami są Karolina, Eliza, Agnieszka i Klaudia, na które zawsze można liczyć.

     Bardzo lubimy zimę i atrakcje z nią związane, jednak myśl, że nadchodzi wiosna jest bardzo pokrzepiająca. Jak co roku w okolicach 21. marca postanowiliśmy wykonać Marzannę, która wyszła nam bardzo duża i ciężka, co dało nam się we znaki, gdy nieśliśmy ją na miejsce, gdzie odbywają się nasze ogniska. Palenie Marzanny nie mogło odbyć się bez pieczonych nad ogniskiem kiełbasek. Wiosnę przywitaliśmy uśmiechem, piosenką i z radością wkroczyliśmy w nową porę roku.

   
Sprzątanie świata to ogromne przedsięwzięcie, ale my również przyczyniamy się do niego, sprzątając naszą niewielką, ale śliczną miejscowość - Walkowice. Wszyscy chętni przynieśli ze sobą rękawice, a w świetlicy od Pani otrzymaliśmy worki na śmieci. Na początku odbyło się krótkie zebranie organizacyjne, na którym omówiliśmy plan sprzątania obszaru Walkowic. Chętnych zebrało się bardzo wielu i udało nam się podzielić na trzy kilkuosobowe grupy. Każdej grupie przydzielona została jakaś część wioski i wyruszyliśmy w teren, Pani Mariola natomiast poszła sprzątać przystanek autobusowy. Gdy wracaliśmy z workami pełnymi śmieci pomimo zmęczenia nadal mieliśmy dobre humory, co było słychać. Pani Mariola wyszła nam naprzeciw, a na jej buzi widoczny był uśmiech. Śmieci było tak wiele, że nie zmieściły się do świetlicowego kubła. Pani Mariola pogratulowała nam solidnej pracy i zaprosiła nas na ciepłą herbatę. Podczas picia herbaty rozmawialiśmy jaka nagroda byłaby odpowiednia za tak ciężką pracę i doszliśmy do wniosku, że zasłużyliśmy na hot-dogi. W sobotę ten pomysł został wcielony w życie. Starsze dziewczyny przyszły wcześniej i zrobiły surówkę oraz wykonały pozostałą pracę. Na umówioną godzinę dołączyły pozostałe dziewczyny oraz chłopcy. Tego dnia pogoda była bardzo ładna i postanowiliśmy zjeść na dworze. Chłopcy podjadali ukradkiem surówkę, gdyż jak sami przyznali była niesamowicie smaczna.
    Dbajmy o porządek w naszej miejscowości, ażeby następnym razem worki nie były takie ciężkie!